so yun, after a little drama.. natawagan ko siya. nung una medyo naiinis ako. tapos unang tawag binaba.. nung naging kalmado na ako, tinawagan ko ulit (although ineexpect ko hindi naman niya sasagutin)... pero watda sinagot niya rin. tapos yun:
ben: "hello?"
aims: "hello? (ginaya yung mababang tono)
ben: "*watda* wahahaha! aims?"
so nakausap ko siya.. ayun pala. all along i realize, ayaw niya ng ganun. probably may mga messages ako na nagpa-ilang sa kaniya. i was stupid.. sabi niya ayaw niya lang ng ganun. i said sorry.. and asked kung galit pa rin ba siya sa akin, sabi niya hindi, at makulit ako.. "kuya" pa rin ang tawag niya sa akin. so.. wala. nagblank utak ko hahaha. kasi pumasok yung scenario na hindi ko inaasahan. sabi ko nakalimutan ko na lahat ng sasabihin ko. sabi niya, o sige.. kakain pa lang siya kakabalik lang kasi niya from tarlac.
i guess we're alright now. except that.. we'll if i am truly still gonna be going for her. i need to take things really slow now.. sumobrang bilis ko. kilalanin ko muna siya. at the same time, wag ako sobrang focused sa kaniya. sabi nga ni mhars, konting pakipot hehe.
so i put a stat sa facebook. imagine.. kanina sobrang init ng ulo ko. if i hadn't followed don's advice, iba na siguro ang scenario:
1. tatawag ako
2. i'll confess head on
3. pag hindi niya sinagot, dedelete ko lahat na ng comments ko sa kaniya
4. delete friend
yung hot-headed na steps na yan.. sobrang immature at stupid. mas malala pa sa suicide. sobrang tinawanan ko sarili ko.. ganun na lang..
there's just so much good you can do when you're calm
i learned a lot today..
the lord giveth, and he taketh away..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment